Śledź nas na:



Problemy humanizacyjne, społeczno-wychowawcze i edukacyjne zakładu pracy

Kultura pracy:

Kulturę pracy rozumiemy jako „kompleks wartości powstałych we współdziałaniu i współżyciu ludzi w procesie pracy. Do wartości tych należą: wytwarzane przedmioty materialne, formy organizacji, sposoby myślenia, cechy osobowościowe kształtowane i rozwijane podczas pracy oraz wzory zachowania się.

 

Kulturę pracy należy rozpatrywać w kilku aspektach, jako: kulturę techniczną, kulturę współżycia ludzi w procesie pracy, kulturę miejsca pracy i bhp oraz kulturę wypoczynku po pracy. Wysoka kultura pracy stanowi warunek pożądanej jakości pracy, a także wyraz interesującej nas humanizacji pracy.

 

Współczesny styl życia i pracy zawodowej wyzwala nowoczesne myślenie o pracy ludzkiej:

  • przejście od zakładu pracy, w którym musi się pracować do zakładu, w którym chce się pracować;

  • przejście od zarządzania biurokratycznego i dogmatycznego do zarządzania uczestniczącego;

  • przejście od rozdrobnienia zadań do ich scalania;

  • przejście od traktowania ludzi jako zwykłych wykonawców zadań, do traktowania ich jako dojrzałe osoby, czyli samodzielne i myślące podmioty pracy;

  • przejście w stosunkach pracy od ostrych podziałów między specjalnościami, do myślenia w kategoriach celów jednoczących pracowników różnych specjalności;

  • przejście od wąskiej perspektywy zainteresowania miejscem pracy, do szerszej perspektywy kształtowania jakości życia.

 

Wdrażanie powyższych sekwencji zmian sprzyja kształtowaniu się systemu „demokracji zawodowej".

 

Zadania systemu „demokracji zawodowej" dotyczą zaspokajania następujących potrzeb indywidualnych:

  • zmiany i różnorodności,

  • możliwości stałego ucznia się,

  • podejmowania decyzji i osobistej odpowiedzialności,

  • wsparcia społecznego i uznania,

  • poczucia znaczenia pracy w systemie społecznym,

  • powiązanie aktualnie wykonywanej pracy z przyszłą karierą zawodową.

 



Zobacz także